Że zaczęło się od rowerów, każdy już chyba wie. Że wkrótce zastąpiły je motorové dvoukolky i tříkolky, to też nie nowina. O tym że w 1905 roku firma Laurin & Klement wyprodukowała swój pierwszy samochód voiturette typ A, wielu też słyszało.
Historia samochodów L&K i Škoda jest na tyle bogata, że można by ją było ująć w kilku opasłych tomach. Praktycznie każdy z modeli wart jest osobnej publikacji. Niestety z powodu obszerności materiału, nie jesteśmy w stanie choćby pokrótce opisać każdego z nich. Dlatego chcielibyśmy ograniczyć się jedynie do wspomnienia trzech aut, które naszym zdaniem już w czasach swego powstania były znakomitymi przykładami pojazdu firmowego.
Pierwszym z modeli które w znacznym stopniu przyczyniły się do rozwoju motoryzacji w austro-węgierskich Czechach był występujący jeszcze pod marką Laurin & Klement model S. Był on nazywany czasem „czeskim Fordem T”. Tylko w latach 1911 –1914 wyprodukowano ponad 600 sztuk. Do roku 1925, kiedy to zaprzestano jego wytwarzania, fabrykę opuściło ok. 2000 aut. W przeciągu całego tego okresu „Eska” była wielokrotnie modyfikowana. Wiele modyfikacji przechodziło też nadwozie. W związku z tym, że zabudowy i karoserie często były wykonywane poza fabryką i istniało wiele firm które przystosowywały kompletne podwozia do indywidualnych wymagań, praktycznie każdy klient mógł otrzymać produkt który odpowiadał jego potrzebom. I to był chyba największy plus tej konstrukcji. Znaczny procent rodzajów zabudów stanowiły te przeznaczone do celów zarobkowych – autodorożki (tak nazywano ówczesne taksówki), platformy, furgony, a nawet ciągnik siodłowy z naczepą systemu Martin.
Elementem wyjściowym dla wszystkich tych modyfikacji była „drabinkowa” rama, w której umieszczony był wzdłużnie silnik połączony ze 3 lub 4-stopniową skrzynią biegów z biegiem wstecznym. Zawieszenie było proste i wytrzymałe: osie sztywne (tylna napędzana) na podwójnych półeliptycznych resorach stalowych. Koła drewniane, szprychowe w opcji szprychowe stalowe, lub pełne stalowe. Sam silnik to czterosuwowy, chłodzona wodą czterocylindrowiec. W zależności od wersji oferowany był w wersjach od 14 do 30 koni mechanicznych.
Początek lat trzydziestych nie był zbyt szczęśliwym okresem dla Škoda. Wielki kryzys spowodował gwałtowny spadek sprzedaży, a rodzime marki Praga i Tatra oferowały tańsze rozwiązania. Fabryce potrzebny był model, który odwróciłby złą passę. Wybawieniem dla firmy stał się zaprojektowany przez inż. Josefa Zubateho model Skoda Popular. Projekt bazował na wcześniejszej Skodzie 420 Standard. W Popularu zastosowano rewolucyjną jak na owe czasy konstrukcje – centralną ramę rurową, niezależne zawieszenie kół, z tyłu transaxle (wahliwe półosie zintegrowane ze skrzynią biegów), a z przodu trójkątne wahacze i poprzeczny resor. Dzięki temu auto było lekkie, oszczędne, znakomicie się prowadziło, a przede wszystkim było tanie. W latach 1934-1946 wyprodukowano w sumie około 19 000 egzemplarzy. Jednym z pierwszych klientów były np. załady Bat’a które już w 34 roku zamówiły 50 Popularów. Duże zamówienie na roadstery złożyły też siły zbrojne.
Od początku produkcji auto oferowane było w kilku wersjach nadwoziowych: cabrio, roadster, sedan, tudor, furgon. Podstawowym silnikiem był litrowy, chłodzony cieczą, czterocylindrowiec o mocy 22 i 27 koni. W początkowej fazie produkcji oferowany był jeszcze silnik 0,9 l. o mocy 18 koni. W roku 1938 wprowadzono do produkcji bardzo udany silnik 1,1 l. z rozrządem typu OHV i mocy 30-32 konie. Dzięki Popularowi marka ponownie zdobyła prymat w sprzedaży samochodów.
Pierwsza Škoda 1203 zjechała z taśmy produkcyjnej zakładów we Vrchlabi pod koniec roku 1968. Była to odpowiedź na zapotrzebowanie rynku na wielkopojemne, lekkie auta użytkowe. Jednobryłowe samonośne nadwozie na długie lata wpisało się w krajobraz Czech, Moraw i Słowacji. Pod marką TAZ ,1203 była sprzedawana do 1999 roku! Korzenie tego modelu wywodzą się jeszcze ze Škody Octavii Combi (tej pierwszej Octavii). Ten sam czterocylindrowy silnik o pojemności 1.221 ccm, o mocy 47 KM (od 1969 roku 51 KM), ta sama czterobiegowa skrzynia biegów, z synchronizacją 2 i 4 biegu, ten sam napęd tylnej osi. Jednakże nie było to auto przestarzałe.
Samonośna konstrukcja z płaską podłogą pozwalały na przystosowanie auta do wielu celów. Powstały m.in. dostawcze wersje VAN (2 os.) i COM (5 os.), słynny już ambulans, wóz pogrzebowy, platforma. Ośmioosobowy omnibus przypominała nawet współczesne minivany. Duża niedogodnością samochodu był zbyt słaby silnik którego parametry były niewystarczające dla ważącego blisko 1200 kg auta, które mogło przewozić ładunki o masie do 1 tony. Dopiero modele produkowane na Słowacji montowane miały silnik o poj 1.440 ccm i pięciostopniową skrzynie biegów. Niezależnie od swoich wad, auto było „wiernym sługą” i na stałe weszło do historii czeskiej motoryzacji. Do roku 1981, wyprodukowano go 69 727 sztuk.W roku 1981 produkcję Škody 1203 przeniesiono do słowackiej fabryki TAZ v Trnawie, gdzie od 1993 roku produkowano ją tylko pod marką TAZ.
Od kilku lat samochody ze znakiem uskrzydlonej strzały, tak jak przed wiekiem, gdy były jeszcze firmowane nazwiskami panów Laurina i Klementa, zdobywają rynek nie tylko rodzimy, ale również rynki europejskie a nawet światowe. Marka od początku istnienia słynęła ze swoich dobrych wyborów. Škoda, będąca aktualnie częścią grupy Volkswagen, ponownie stała się synonimem postępu, jakości i stylu.
Fabia, Octavia i Superb, tak jak ich protoplaści, cieszą się zasłużoną popularnością stając się liderami w swoich klasach. Dla swoich użytkowników czy to indywidualnych, czy też firmowych, są one sprawdzonym środkiem transportu i znakomitym narzędziem pracy.