Nasza strona internetowa wykorzystuje cookies (ciasteczka). Dowiedz się więcej o celu ich używania i zmianie ustawień cookies w przeglądarce. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

Góry Łużyckie to malownicze pasmo o pochodzeniu wulkanicznym leżące na pograniczu czesko-polsko-niemieckim. W kilku miejscach skały magmowe tworzą niesamowite formy.

Najbardziej znanymi kamiennymi organami jest Panská skála (Pańska skała) na granicy miejscowości Kamenický Šenov, niemal przy samej drodze z Liberca do Deczina. Na organy składają się wyjątkowo regularne bazaltowe kolumny, o przekroju pięcio i sześciokątów, o przekątnej 25-30 cm. Długość ich dochodzi do 15 metrów. Dziesiątki a nawet setki ich wspólnie tworzą wyjątkową formę przypominająca piszczałki organ.

Początkowo miejsce to było gołym kopcem o wysokości ok 30 metrów. Pod koniec XVIII wieku zaczęto wydobywać tu bazalt, przy okazji odkrywając wyjątkową formę skały, niestety także ją niszcząc. Dopiero w roku 1904 udało się wstrzymać rabunkowe wydobycie surowca ze szczytu skały, ograniczając je do prac u podnóża, gdzie dziś znajduje się malownicze jeziorko. Od roku 1913, z krótkim okresem podczas I i II Wojny Światowej, nie przebiegały tu już żadne prace wydobywcze. Od 1953 roku Panská skála jest chroniona jako Pomnik Przyrody. Niezwykłe okoliczności przyrody Pańskiej Skały wykorzystano m.in. w jednej z najpiękniejszych czeskich bajek filmowych - Dumnej Królewnie (Pyšná princezna).

Panská skála to jedne z najbardziej znanych skalnych organ w Czechach, ale sześć kilometrów na północ od niej, na szczycie Złotego Wierchu (Zlatý vrch) znajduję się twór podobny, ale zdecydowanie większy, doskonalszy i mniej znany. Tak jak i we wcześniej opisanym przypadku organy odkryto podczas wydobywczych już w roku 1870. Wydobywano tu bazaltowe kolumny o długości nawet 6 metrów. W roku 1940 Zlatý vrch ogłoszono terenem chronionym, ale dopiero w roku 1973 definitywnie zaprzestano wydobycia kamienia. Pozostałością którą można zobaczyć do dziś jest monumentalne skalne wzgórze stworzone z połączonych ze sobą regularnych graniastosłupów o przekątnej ok. 30 cm i długości nawet 30 metrów.

Niecałe trzy kilometry od Złotego Wierchu, w kierunku południowym znajduje się jeszcze jedna ciekawa formacja skalna - Pustý zámek. Ty razem kolumny trachitu leżą równolegle do podstawy skały. Ich długość to 25 metrów, a średnica 1,85 m. Formacja ta również została odkryta dzięki działalności człowieka - skałę odkryto pod koniec XIX w. na skutek wysadzenia jej części.

 

Dodaj komentarz

Kod antyspamowy
Odśwież